ما خبرنگاران مسجدسلیمانی حتی از ابتدایی ترین امکانات و ابزار کار خبرنگاری بی بهره ایم اما همیشه مظلومیت مردم شهرمان را فریاد زدیم

عصر مسجدسلیمان // خبرنگار مرزبان حریم اخلاق، ارزش ها و آرمانهای ملت است و با نقد حکیمانه ، صادقانه و انتقال مسائل و مشکلات جامعه و مردم به مسئولان ، در پیشبرد اهداف نظام یار و یاور مدیران است. خبرنگاران طلایه داران جبهه ...

عصر مسجدسلیمان // خبرنگار مرزبان حریم اخلاق، ارزش ها و آرمانهای ملت است و با نقد حکیمانه ، صادقانه و انتقال مسائل و مشکلات جامعه و مردم به مسئولان ، در پیشبرد اهداف نظام یار و یاور مدیران است. خبرنگاران طلایه داران جبهه آگاهی و چشم بینا و زبان گویای مردم هستند.

اما بیشتر مواقع دیواری کوتاه تر از خبرنگاران پیدا نمی شود و هر چه فریاد است بر سر آنان می کشند به همین دلیل ما خبرنگاران مظلومیم.

خیلی وقتها اصرار و لجاجت امثال ما بوده که “مو را از ماست بیرون کشیده ” و حرص خیلی ها را درآوردیم و تا پاسخ قانع کننده ای دریافت نکنیم دست بر نمی داریم، اگر چه امروزه باید فقط از خوبی ها بگوییم تا دیده شویم اما چون خبرنگاریم این کار را نمی کنیم.

 

همیشه دغدغه ما حل مشکلات مردم مسجدسلیمان و رساندن صدای آنها به گوش کسانی است که می توانند کاری کنند اما گاهی اوقات آنها که باید پاسخگوی سوالات مردم باشند ، از زیر بار پاسخگویی شانه خالی میکنند ولی ما کوتاه نیامده ایم. ما چون خبرنگاریم حرفهایمان را بدون محافظه کاری و لکنت زبان می گوییم.

 

حق خیلی ها را گرفتیم ، به داد خیلی ها رسیده ایم ، بارها مظلومیت مسجدسلیمان بزرگ را فریاد زدیم ، پای درد و دل خیلی ها نشسته ایم ولی ” ۱۷ مرداد ” که می شود ، سوالی ذهنمان را درگیر خود میکند و از خودمان می پرسیم ؛ آیا کسی به فکر خود ما هست ، کسی به داد ما رسیده است ، کسی می داند برخی از این خبرنگاران مسجدسلیمانی حتی از حداقل حقوق و مزایای شغلی هم بی بهره اند و در دل آنها چه میگذرد؟

 

سالهاست پای حرفهای مدیران مختلف شهرمان می نشینیم و گفته های آنان را گوش میدهیم ، ثبت میکنیم و بدون هیچ کم و کاستی به مردم منتقل میکنیم اما چرا آنها هیچوقت برای شنیدن حرفها ، درد دل ها و ناگفته های ما وقت نمیگذارند.

 

آیا میدانیدبرخی از ما خبرنگاران که از صبح تا شب پا به پای مدیران و مسئولان ، این طرف و آن طرف می رویم حتی بیمه هم نیستیم ، از استخدام در ادارات و گرفتن حقوق و مزایای شغلی بی نصیبیم چرا که استخدام ها سهم نور چشمی هاست.

 

برخی از ما حتی از آگهی های دولتی ادارات ، سازمانها و شرکت های فعال در مسجدسلیمان کمترین یا بهتر است بگویم هیچ سهمی نداریم و سالهاست صدای اعتراض و گلایه مان را کسی نمی شنود یا خودشان را به نشنیدن زده اند.ما خبرنگاران مسجدسلیمانی حتی از ابتدایی ترین امکانات و ابزار کار مورد نیاز یک خبرنگار هم بی بهره ایم.

 

ما خبرنگاریم ؛ همان کسانی که پا به پای مسئولان در تلاشیم ولی زمانی که مسئولی کم می آورد ، انگشت اتهام به سوی ما نشانه می رود و گاهی برخورد هایی با ما می شود و سریع بدنبال آن هستند که تنویر افکار عمومی را به تشویش افکار عمومی تعبیر کنند ، اگرچه دلگیر می شویم ، اگر چه دلسرد می شویم اما باز هم برای رساندن صدای مظلومیت مردم شهرمان کم نمی گذاریم و در مقابل تمام بد رفتاری ها ، بد اخلاقی ها و ساعت ها انتظار پشت در اتاق مدیران و فخر فروشی آنان برای پیگیری مطالبات و خواسته های مردم مظلوم مسجدسلیمان ، با صبوری تحمل می کنیم.

 

بارها و بارها در خلوت خود از نامهربانی هایی که دیده ایم در خود شکستیم ولی هدف مان ، قلم مان و رسالت مان را زیر پا نگذاشته ایم و فارغ از تمام تلخی ها و سختی ها همیشه به دنبال دغدغه مردم شهرمان می رویم ، کم نمی آوریم چون چشم بیدار مردم مسجدسلیمانیم و به خاطر آنها تمام این ناملایمات را تحمل می کنیم.

 

ما خبرنگاران خوب می دانیم در بین ما هستند کسانی که تنها نام خبرنگار را یدک می کشند و گاها ملاحضاتی را رعایت میکنند اما بسیارند خبرنگارانی که عشق شان این حرفه است و با جان و دل و بدون هیچ چشمداشتی کار می کنند.

 

شما این خبرنگاران را ببینید و پای حرف ها و ناگفته های آنان و دغدغه های آنها بنشینید.

 

به قلم کیوان علاسوند

نام:

ایمیل:

نظر: