عصر مسجدسلیمان // پنجم خردادی دیگر و روز مادر شهر مسجدسلیمان باز هم در سکوتی مبهم و بی خبری مسئولین سپری شد چند سال پیش که در مجلس شورای اسلامی پنجم خرداد به نام روز مسجدسلیمان نامگذاری شد و از تمبر یادبود آن با حضور رییس مجلس وقت رونمایی شد و در یکی دو سال اول بعد از نامگذاری همایش هایی با عنوان گرامیداشت پنجم خرداد روز مسجدسلیمان و فوران اولین چاه نفت خاور میانه با حضور مسئولان نفتی کشوری و استانی و نمایندگان کمیسیون انرژی مجلس برگزار شد و در این شو آف ها همیشه بر محرومیت و مظلومیت مادرشهر مسجدسلیمان صحه گذاشته می شد و وعده های زیادی جهت مرتفع شدن این کاستی ها و مشکلات که سالهای سال بر پیکره شهر و بر گرده مردم سنگینی کرده بود داده شد اما دریغ و درد که این گفتار درمانی هیچوقت رنگ تحقق بخود ندید و در حد همان شعار دل خوشکنک پشت تربیون ماند که ماند که ماند

با اینکه در نگاه اول انتظار میرفت بعد از یک قرن و اندی مکیدن شیره جان شهر و نادیده گرفتن مردمان نجیب دیار طلای سیاه با نامگذاری روزی در تقویم کشور بنام مسجدسلیمان باعث میشود تا توجهات مسئولان سطوح بالای مملکتی را بیشتر به خدمترسانی به مادرشهر محروم از امکانات و مظلوم در بی توجهی معطوف نماید اما متأسفانه بعد از گذشت چند سال از ثبت روز مسجدسلیمان در تقویم کشور و کمرنگ تر شدن هر سال این موضوع در اتفاقی تاسف آور در سال جاری حتی در حد همان همایش های رفع مسئولیت هم برگزار نشد و پنجم خرداد ۱۴۰۰روز مادرشهر مسجدسلیمان در سکوتی مبهم و بی سابقه و بی خبری مسئولین سپری شد …

محمدحسین مهمدی کرتلائی