عصر مسجدسلیمان // خودکشی های اخیر در مسجدسلیمان وآمار بالای اقدام به خودکشی در این شهر که قطعا در صورت انتشار باور نکردنی خواهد بود رفته رفته به یک بحران جدی اجتماعی تبدیل میشود.

اما آنچه که تاسف بار تر از آمارهاست سکوت مرگبار مسئولین در قبال خودکشی های اخیر در مسجدسلیمان است که نگرانی ها را دوچندان مینماید و نشان از یک بی برنامگی و بی تفاوتی در برابر از دست رفتن جان صدها تن از شهروندان فقط طی چند ماه گذشته دارد.

بدیهی است که خودکشی ارتباط مستقیمی با ضعف نفس و عدم خودباوری دارد، اما تحقق کرامت انسانی، خودباوری و احترام به نفس مورد تاکید اسلام چگونه در فرد ایجاد و تقویت می شود؟ مسوولان یک شهر چه وظیفه ای برای تحقق کرامت انسانی افراد آن جامعه برعهده دارند و چگونه می توانند مردم را متوجه توصیه های اسلام در مورد نهی از خودکشی کنند؟

به هر روی آنچه که در این شرایط اسف بار ضرورت دارد برنامه ریزی به منظور افزایش آگاهی عمومی درباره خودکشی و پیشگیری از آن برای خانواده ‌ها و افراد می باشد تا با آموزش مهارت‌های زندگی و کسب روش ‌های مؤثر و مفید برای مقابله یا کنار آمدن با شرایط ناگوار و استرس‌زا آمادگی بیش‌تری داشته باشند و سطح آگاهی‌های خود را در مورد خودکشی، بیماری‌های ذهنی مرتبط با خودکشی و پیشگیری از خودکشی افزایش دهند تا به نحوی از تبدیل این معظل اجتماعی به یک بحران جدی جلوگیری بعمل آید.

اما با این وجود آموزش مهارت‌های زندگی و تغییر نگرش‌های منفی به زندگی تنها راه کافی برای مقابله با خودکشی به نظر نمیرسد بلکه اقدامات ریشه‌دارتری مورد نیاز است و با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از این آمار به موضوع اعتیاد و بیکاری در جوانان مرتبط است و میرود تا این فعل حرام به یک فرهنگ در میان آنان مبدل شود، مدیران ارشد مسجدسلیمان میتوانند با ارائه آمار واقعی خودکشی که به احتمال قوی به تناسب جمعیتی در رده اول کشور خواهیم بود، نسبت به تسریع در پروزه های اشتغالزا امتیاز گیری نمایند و با فعال شدن شورای فرهنگ عمومی نیز درخصوص جلوگیری از راه اندازی کاروانهای عزا، نصب پلاکاردها، حجله و برپایی مراسمات سینه زنی و … تصمیمات موثری اتخاذ نمایند.

در ادامه به خودکشی از نگاه اسلام اشاره ای کوتاه شده است:
خداوند در قرآن و در آیه ۲۹ سوره نسا می فرماید:« وَلا تَقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ إنَّ اللّه َ کانَ بِکُمْ رَحیما، وَمَنْ یَفْعَلْ ذلک عُدْوانا وَ ظُلْما فَسَوْفَ نُصْلیهِ نارا» خداوند در این آیه می فرماید: خود را در معرض قتل قرار ندهید که خداوند با شما مهربان است. و هر کس این عمل را از روی تجاوز و ستم انجام دهد، به زودی او را در آتشی وارد خواهیم کرد.

همچنین در آیات مختلفی انسان از ناامیدی به درگاه خداوند نهی شده است و پیوسته به توکل بر خداوند و امید به رحمت بی پایان الهی سفارش شده است.

براساس جهان بینی الهی، جهان هستی و تمام چیزهایی که در آن آفریده شده، از خدا است و مالک تمام هستی او است. بنابراین در ملک الهی تنها با اجازه مالک می‏توان تصرف نمود. این مسئله در مورد آفریده‏های الهی و آنچه خداوند بر انسان حلال و حرام نموده، کاملاً روشن است. از جمله آفریده‏های خداوند،انسان و جان وی است. انسان اجازه تصرف در جان خود بدون رضایت الهی را ندارد که بدون رضایت الهی دست به خودکشی بزند و باعث نابودی خود بشود.

این مانند آن است که انسانی را بدون علت بکشد. هم چنین خودکشی برخلاف فلسفه آفرینش انسان است و از این رو در اسلام حرام و ممنوع اعلام گردیده است. خداوند حکیم انسان را آفرید تا در دنیا زندگی کند و در سایه پیروی از فرامین الهی و راهنمایی‏های پیامبران خدا به کمال رسیده و به نعمت‏های جاویدان دست یابد. زندگی دنیا بستر کسب خوشبختی و سعادت است، یعنی بشر می‏تواند در این جهان به گونه‏ای باشد که به سعادت ابدی برسد. رسول گرامی اسلام فرمود: “دنیا مزرعه و کشتگاه آخرت است”.( مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج ۲، ص ۵۲۰ (کنزالحقایق، باب دال)) کسی که دست به خودکشی می‏زند و خود را نابود می‏کند، زمینه زندگی دنیا را از بین می‏برد و با تدبیر و حکمت الهی به مبارزه برمی‏خیزد، چرا که خدا وی را آفرید، تا به طور طبیعی زندگی کند و به طور طبیعی (غیر از خودکشی) از دنیا برود. و او برخلاف این خواسته عمل نموده است. حضرت رضا (ع) فرمود: “خداوند بدین خاطر قتل نفس را حرام نموده که قتل نفس موجب از بین رفتن مردم و فاسد شدن تدبیر امور آنان می‏شود.(علل الشرایع، ج‏۲، ص ۱۹۰، باب ۲۲۸، حدیث ۱)

امام صادق (ع) فرمود: “کسی که عمداً خود را بکشد، همیشه در آتش جهنم خواهد بود.( شهید عبدالحسین دستغیب، گناهان کبیره، ج ۱، ص ۱۱۳)

به قلم : روح الله جلیلی